yaxıb-yandırmaq

f.

1. Bərk yandırmaq. Qızmar günəş üz-gözümüzü yaxıbyandırır. – Cəhənnəm alovu kimi insanı yaxıb- yandıran Tehran istisinə dözmək hünərdir. M. İ..

2. məc. Mənən incitmək, qəlbə əzab vermək, ürəyi incitmək, yandırıb-yaxmaq, bərk acıtmaq. Onun sözləri adamı yaxıb-yandırır.